View article

Modern şehir planlaması sürdürülebilir bir kent hayatı tasarlarken bireylerin içsel kaynaklarını hesaba katmaktan kaçınmaktadır. Kentleşmeyi yeniden düşündüğümüzde, maneviyat, modern hayat tarzında insan bağlanmışlığının içsel bir parçası olarak görülmelidir. Mevcut çalışmada maneviyat insanın iyi olma hali olarak ele alınmakta, ve insanın bağlanmışlık ve iletişim ihtiyacının sürdürülebilir bir şehir planlarken hesaba katılması gerekliliği vurgulanmaktadır. Ayrıca bu çalışmada insan bağlanmışlığı ve kent hayatının, iletişim ve manevi ihtiyaçlarımızın yeniden tanımlanması gerektiği konu edinilmiştir.