View article

Yükseköğretime katılım tüm dünyada giderek artan bir şekilde gerçekleşmektedir. Bu doğrultuda yükseköğretimin toplumun refahını ve sosyal adaleti sağlamaya yönelik misyonu ile öne çıktığı ve her zamankinden daha önemli bir aktör haline geldiği söylenebilir. Katılımın genişlemesi, toplumun tüm kesimlerinin dahil edilmesini kolaylaştırmış gibi görünse de pek çok ülkede bu genişleme ile öğrenci kitlesinin gerçek anlamda heterojen bir yapıya büründüğü görülmemiştir. Bu nedenle, eğitimde eşitlik ve ayrımcılığa karşıtlık temelinde ihtiyaç duyulan kapsayıcılık kavramı, yükseköğretimde de tartışılmaya başlanmıştır. Bu çalışma bu tartışmaya, kapsayıcılık literatüründe de henüz yeterli düzeyde değinilmemiş olan öğrenme kültürü ve öğrenme topluluğu olma kavramlarını temel alarak, öğrenme kültürleri, çevrimiçi öğrenme ve açık ve uzaktan öğrenmenin yükseköğretimi kapsayıcı hale getirmedeki rolü üzerinde düşünerek katılmayı amaçlamaktadır. Kapsayıcılığın literatürde genellikle bireylerin bedensel ve zihinsel yapabilirlik kapasitelerindeki farklılıklara bir vurguyla ele alındığı ortaya konmuş, daha anlamlı hale gelmesi için açık ve uzaktan öğrenmenin yükseköğretime sunduğu fırsatlar olduğu sonucuna varılmıştır.