View article

—Christian Fritz en Leon Lamers (Radboud Universiteit Nijmegen), Gijs van Dijk en Fons Smolders (Onderzoekcentrum B-WARE) en Hans Joosten (Universiteit Greifswald) oppervlakte-en grondwaterkwaliteit, hogere overstromingsrisico’s en verlies van biodiversiteit (ook buiten de veengebieden). Doordat de landbouwkundige opbrengsten steeds minder in staat zijn de stijgende kosten van de ontwatering van veenbodems te dekken zijn alternatieve wijze van landgebruik van belang (figuur 1). Maatschappelijk gezien wordt het bovendien steeds minder acceptabel dat de samenleving de schade aan klimaat, waterkwaliteit en natuur die met deze vorm van landbouw gepaard gaan moet gedogen en betalen (figuur 2). Een van de oplossingen is de paludicultuur.“Palus” is het Latijnse woord voor moeras, paludicultuur staat voor het gebruik van bodems bij een hoge grondwaterstand. Bij paludicultuur draait het om het ontwikkelen van een duurzaam economisch rendabel gebruik van natte gronden (figuur 1). Het concept paludicultuur is ontwikkeld bij de vakgroep Landschapsecologie van de Universiteit Greifswald. Vooral op veenbodems biedt paludicultuur veel perspectieven in tegenstelling tot het ‘klassieke’landgebruik waarbij veengronden sterk worden gedraineerd. Het concept van paludicultuur is uiteraard ook toepasbaar op andere natte bodemtype, maar wij besteden hier alleen aandacht aan veenbodems aangezien er op veenbodems een grotere meerwaarde te behalen is door het verhogen van ecosysteemdiensten (zoals het terugdringen van koolstofemissie en tegengaan van bodemdaling). In Noordoost Duitsland wordt al sinds 15 …